Epilog

Od autorki: Jeszcze tylko epilog, który jest naprawdę krótki. Kocham was i proszę o komentarze. <3

 - Proszę, oto twoje lody – powiedziałem uprzejmie, podając kubełek lodów waniliowych jakiejś nastolatce.

Uśmiechnęła się, dziękując, a ja odwzajemniłem gest, wydając resztę.

 - Do zobaczenia. Zapraszam ponownie do naszego lokalu – zawołałem jeszcze za nią.

Oparłem się o blat i spojrzałem w czyste, niebieskie niebo za oknem. Taki piękny dzień, a ja muszę pracować. Beznadzieja. Moja ręka bez udziału mojego mózgu powędrowała na łańcuszek, który miałem zawieszony na szyi. Skrzydło anioła. Wyciągnąłem telefon i sprawdziłem godzinę, niedługo kończę. Spojrzałem na tapetę. Wilk z żółtymi oczami, którego spotkałem na swoim podwórku dwa miesiące temu, jeszcze przed wakacjami. Miałem wrażenie, ze ma oczy Krisa.

Nagle dzwoneczek nad drzwiami oznajmił przybycie moich przyjaciół, którzy w jednej sekundzie dopadli do lady.

 - Kiedy kończysz? – spytał Baekhyun.

 - Za pół godziny. Poczekacie? – spytałem.

 - Jasne – odparł Kyunsoo i wszyscy zaczęli kierować się do stolika.

 - Kup mi coś – poprosił Sehun Kaia.

 - Spadaj- odparł brunet – Nie mam kasy.

 - Sknera – burknął młodszy.

 Kai uśmiechnął się promiennie.

 - Ale twój – powiedział i zgarnął za to po głowie.

Uśmiechnąłem się na ten widok. Naprawdę byli słodcy.

 - Gdzie Xiumin? – spytałem.

 - Na badaniach kontrolnych. Lekarz powiedział, że to ostatnie i nie ma najmniejszych szans na żadne przerzuty, wycięli wszystko – wytłumaczył Luhan, uśmiechając się szczęśliwie.

 - Hej, Lay – powiedział Suho, który jako jedyny został przy ladzie – Nie zapomniałeś o dzisiejszym kinie? –spytał.

 - Skąd. Zamówiłem już nam dwa bilety na ten świetny film akcji – zapewniłem i pocałowałem Suho w policzek.